Με αφορμή τη συνεργασία του στην πίστα με τον Αντύπα, ο Νίκος Μακρόπουλος κάνει τον δικό του απολογισμό και μιλάει για τη νέα του καθημερινότητα μετά την οικονομική κρίση και το πολύκροτο διαζύγιο, που του άφησε πικρή γεύση. Νιώθει, όμως, περήφανος για τον γιο του Τάσο που ασχολείται με τη χιπ χοπ μουσική
Στο καφέ της πλατείας Βαρνάβα στο Παγκράτι όπου συναντηθήκαμε ο κόσμος που τον αναγνώριζε δεν σταματούσε να τον χαιρετά και να του δείχνει τον θαυμασμό του. Ο ίδιος όχι μόνο δεν δυσανασχετούσε αλλά έδειχνε να απολαμβάνει στο έπακρο τη θερμή ανταπόκριση των θαμώνων, ίσως γιατί ποτέ δεν ξέχασε τις δυσκολίες που συνάντησε όταν ως νέος τραγουδιστής προσπαθούσε επί ματαίω όχι μόνο να ανοίξει ένα λαϊκό πρόγραμμα αλλά να ενταχθεί σε κάποιο σχήμα. Μέχρι που ήρθε η «Κρίση» και η τεράστια επιτυχία την οποία ανέκοψε ξαφνικά η οικονομική κρίση, αλλά και εκείνη στον γάμο του.
- Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Αντύπα στον «Βοτανικό»; Ο Αντύπας είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης, έχει άλλωστε αποδείξει με τον χρόνο την αξία του. Εκτός όμως από καλός τραγουδιστής, είναι κι ένας υπέροχος άνθρωπος. Εχουμε φτιάξει ένα πολύ ωραίο και διασκεδαστικό πρόγραμμα το οποίο, αν κρίνω από την ανταπόκριση του κόσμου, πιστεύω ότι αρέσει πολύ. Η ομάδα μας είναι δυνατή και αποτελείται από την Ελενα Παπαϊωάννου, το συγκρότημα Kings αλλά και νέα ταλαντούχα παιδιά.
- Οι συνθήκες στη νύχτα έχουν, πάντως, δυσκολέψει πολύ... Δυο φορές περισσότερο απ’ ό,τι έχουν δυσκολέψει τη μέρα. Ο κόσμος πια δεν έχει χρήματα να χαλάσει για τη διασκέδασή του, οπότε είναι πιο απαιτητικός. Παλιά πήγαινε σε ένα κέντρο και αν δεν του άρεσε, έφευγε και πήγαινε αλλού. Τώρα είναι υποχρεωμένος να μείνει μέχρι το τέλος του προγράμματος γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Οπότε προσέχει πολύ πού θα δώσει τα λεφτά του.
- Εσένα πώς σε επηρέασε η κρίση; Η κρίση με έμαθε να είμαι προσεκτικός και να χειρίζομαι καλύτερα τα οικονομικά μου. Γενικά όμως, ήμουν συγκροτημένος, δεν έκανα υπερβολές. Παρ’ όλα αυτά με βρήκε «ανοιχτό», όπως όλους μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει δάνεια. Δεν γλίτωσε κανένας μας.
- Πιστεύεις ότι έφερε και ξεσκαρτάρισμα στον καλλιτεχνικό χώρο; Δεν έφερε απλώς ξεσκαρτάρισμα, αλλά και καταστροφή. Από τη στιγμή που ο κόσμος δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, η διασκέδαση είναι πολυτέλεια. Τα μαγαζιά κάποτε λειτουργούσαν πενθήμερο και τώρα έχουν καταντήσει να δουλεύουν διήμερο. Και σύντομα θα καταλήξουμε να δουλεύουμε μόνο Σάββατο και φυσικά όχι 12 μήνες τον χρόνο. Αρα η δουλειά μας έχει γίνει σαν τα εποχιακά είδη. Χριστούγεννα, Πάσχα και Απόκριες. Πιστεύω ότι αυτή η δουλειά και γενικότερα ο κλάδος μας έχει τελειώσει. Ο μουσικός και ο σερβιτόρος που εργάζονται στα μπουζούκια δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
- Τι θα συμβούλευες έναν νέο άνθρωπο που θέλει να γίνει τραγουδιστής; Οταν μου ζητάνε συμβουλές, λέω το εξής ανέκδοτο: κάποτε ήταν ένας μπογιατζής που κάθε Σαββατοκύριακο τραγουδούσε σε ένα μαγαζί. Είχε μια κόρη που γνώρισε ένα παλικάρι και το πήγε στο σπίτι να γνωρίσει τον μπαμπά. Τον ρωτάει λοιπόν εκείνος: «Τι δουλειά κάνεις, παλικάρι μου;». «Τραγουδάω», απαντά. «Κι εγώ τραγουδώ αλλά τι δουλειά κάνεις;», του ξαναλέει ο μπογιατζής. Με αυτό το ανέκδοτο εννοώ ότι δεν μπορώ να πω σε κάποιον να μην προσπαθήσει για το όνειρό του. Και μια επιτυχία να κάνει πού θα πάει να δουλέψει; Κάνουμε 25 εμφανίσεις τον χειμώνα και 15 το καλοκαίρι. Αυτά είναι όλα τα νυχτοκάματα. Θα του έλεγα λοιπόν να μην περιμένει να εξαργυρώσει την όποια επιτυχία.
- Εσύ πώς ζεις; Οπως όλος ο κόσμος, μη μπορώντας να καλύψω τα πάγια έξοδά μου. Προσπαθώ να τα βγάλω πέρα με διάφορες αλχημείες και τρικ.
- Εχεις βγάλει χρήματα στο παρελθόν; Εβγαλα χρήματα αλλά έχασα και πολλά. Ολοι μας κάποια στιγμή ανοιχτήκαμε και βγάλαμε τα πόδια μας έξω από το πάπλωμα. Και τώρα τρέχουμε όλοι να σώσουμε την αξιοπρέπειά μας.
- Ποια θεωρείς την πιο δυνατή και ποια την πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας σου; Η πιο δυνατή στιγμή της καριέρας μου ήταν όταν κατέβηκα στην Αθήνα το 2004. Αντίστοιχα δύσκολη ήταν και μια περίοδος στην αρχή της πορείας μου. Είχα εγκαταλείψει το τραγούδι για τέσσερα χρόνια και είχα ανοίξει ένα μαγαζί με ηλιακούς θερμοσίφωνες, air conditions και διάφορα είδη θέρμανσης. Οταν θέλησα να ξαναμπώ στο τραγούδι, ήμουν πια μεγάλος σε ηλικία, καλός τραγουδιστής μεν αλλά μη αναγνωρίσιμος. Δεν μπορούσα όχι να ανοίξω το πρόγραμμα, αλλά ούτε να βρω θέση σε κάποιο σχήμα. Το έβαλα, όμως, στόχο και τα κατάφερα.
- Ετοιμάζεις κάποια δισκογραφική δουλειά άμεσα; Ετοιμάζω δύο νέα τραγούδια σε di-gital μορφή σε πρώτη φάση και από κει και πέρα είμαι από τους ρομαντικούς που ετοιμάζουν δίσκο. Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η επιλογή των τραγουδιών, αλλά υπολογίζω να κυκλοφορήσει σύντομα.
- Από τη δισκογραφία, όμως, δεν βγάζετε πια λεφτά. Οχι μόνο δεν βγάζουμε αλλά βάζουμε κιόλας. Οι δισκογραφικές εταιρείες έχουν τελειώσει, δεν κάνουν πια παραγωγές. Ο καλλιτέχνης ετοιμάζει μόνος τη δουλειά του και από κει και πέρα οι δισκογραφικές αναλαμβάνουν μόνο τη διανομή του CD.
- Αν η ζωή σου ήταν ένας τίτλος τραγουδιού, ποιος θα ήταν αυτός; Εχω μάτια και βλέπω όσα θέλω να δω.
- Το νέο σου τραγούδι έχει τον τίτλο «Ασ’ το» σε στίχους και μουσική Βασίλη Δήμα. Τι αφήνεις πίσω; Ο Βασίλης Δήμας είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης που μου χάρισε μια υπέροχη στιγμή του. Το τραγούδι μιλάει για όλα τα ζευγάρια που ζουν συμβατικά σε μια σχέση. Δυστυχώς, οι σχέσεις των ανθρώπων φθείρονται και πολλά ζευγάρια, αν και γνωρίζουν ότι η σχέση τους έχει τελειώσει, δεν χωρίζουν επειδή έχουν παιδιά.
- Σου έχει και σένα συμβεί αυτό; Και εμένα το παιδί με κράτησε στον γάμο. Η ψυχολογία λέει ότι αν ένα ζευγάρι με προβλήματα δεν χωρίσει όταν το παιδί είναι έως 6 ετών, που ακόμα δεν έχει συνείδηση της οικογενειακής κατάστασης, μετά υποχρεώνεται να μείνει μαζί μέχρι να γίνει 18. Αυτό έκανα κι εγώ.
Ο Νίκος Μακρόπουλος με τη Γιούλη Τάσιου
- Για χρόνια προστάτευες την προσωπική σου ζωή μέχρι που η αγωγή εναντίον σου από την πρώην σύζυγό σου πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Πώς το αντιμετώπισες; Σίγουρα δεν ήταν επιλογή μου αυτού του είδους η δημοσιότητα. Ολα αυτά τα χρόνια ήταν πάγια θέση μου -πες το και σύμπλεγμα- να θέλω να με γνωρίζουν μόνο μέσα από τα τραγούδια μου. Δεν θέλω να ξέρουν ούτε τι φοράω, ούτε πού πηγαίνω και τι κάνω σπίτι μου. Οπότε δεν αισθάνθηκα καθόλου βολικά. Προτίμησα να σιωπήσω. Κάποτε η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε πει «ερωτήματα που απαντώνται παραμένουν ερωτήματα». Οπότε να βγω να πω τι; Οι μισοί θα πουν το έκανε, οι άλλοι μισοί ότι δεν το έκανε. Οπότε σιωπώ σε οτιδήποτε αρνητικό ή θετικό γράφουν για μένα. Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας μπορεί να γράφει και να λέει ό,τι θέλει.
- Σκέφτεσαι ξανά το ενδεχόμενο ενός γάμου ή αυτό το κεφάλαιο έκλεισε για σένα; Νομίζω ότι δεν θα παντρευόμουν ξανά. Και αν γύρναγα τον χρόνο πίσω, δεν θα παντρευόμουν. Παιδί όμως θα έκανα. Πιστεύω ότι ο γάμος χαλάει τη σχέση γιατί σε βάζει σε μια κατάσταση να θεωρείς τον άλλο δεδομένο. Το ωραιότερο σε μια σχέση είναι οι σύντροφοι να παραμένουν γκόμενοι και εραστές. Να υπάρχει ο φόβος ότι ο άλλος μπορεί να φύγει. Με αυτόν τον τρόπο θα προσέχεις τη σιλουέτα σου, τον σύντροφό σου και γενικά τη σχέση σου. Οταν η σχέση γίνεται δεδομένη, χαλάει το γλυκό. Ο μόνος λόγος για να παντρευτείς είναι για να αφήσεις στη σύντροφό σου κάποια κεκτημένα, κάποια αποκτήματα για να την εξασφαλίσεις. Αν ο λόγος είναι για να αναγνωριστεί το παιδί σας, το κάνεις και εκτός γάμου.
- Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου; Πολύ σημαντικό.
- Είσαι ερωτευμένος; Ναι, είμαι ερωτευμένος. Αυτό που πια αναζητώ σε μια γυναίκα είναι η συντροφικότητα. Αυτό περικλείει τα πάντα. Να έχεις έναν σύντροφο να σε φροντίζει, να σε προσέχει, να σε νοιάζεται και να θέλει την ηρεμία σου.
- Από τον γάμο σου έχεις αποκτήσει έναν γιο, τον Τάσο, που είναι φοιτητής στην Αρχιτεκτονική του Βόλου. Πώς είναι η σχέση σας; Ο Τάσος τελειώνει φέτος την Αρχιτεκτονική. Με τον γιο μου μιλάμε κάθε μέρα και έχουμε άριστες σχέσεις.
- Εχει κάποια καλλιτεχνική κλίση; Ασχολείται με τη χιπ χοπ, ένα είδος που εκφράζει κοινωνικά θέματα και καμία σχέση δεν έχει με καψούρα και πόνο. Εχει ετοιμάσει έναν δίσκο και κάνει εμφανίσεις σε ανάλογους χώρους. Είναι πολυτάλαντος. Πέρα από τη μουσική, ζωγραφίζει άριστα και κάνει γκράφιτι. Τώρα, τι θα επιλέξει να κάνει στο μέλλον, μόνο ο ίδιος το γνωρίζει.
- Εχεις φανταστεί να τραγουδήσετε κάποτε μαζί; Γιατί όχι; Αυτός θα αποφασίσει για τον δρόμο του. Ο,τι και να κάνει, εγώ θα είμαι δίπλα του.
protothema.gr